Choć podatek od pierścionka zaręczynowego brzmi wręcz nieprawdopodobnie, to jest on jak najbardziej realny. Według polskiego prawa pierścionek zaręczynowy jest darowizną. Oznacza to, że jeśli nie żałujemy pieniędzy na prezent dla drugiej połówki, możemy zapłacić słony podatek.
- Podatek od pierścionka zaręczynowego to pułapka dla przyszłych nowożeńców, o której niewielu wie
- Kwota pułapu, od którego należy płacić podatek od darowizn w grupie III (w której jest osoba, której się oświadczamy) to 5308 zł
- Skromniejszy prezent może nie podlegać opodatkowaniu sam w sobie, ale suma wartości darowizn może zaważyć na tym, czy trzeba będzie zapłacić podatek, czy nie
Osoba oświadczająca się może kompletnie nie zdawać sobie sprawy, że pierścionek zaręczynowy również może zostać opodatkowany. To pułapka, o której wie niewielu. Oczywiście, jeśli podarek będzie skromny, nie będzie on podlegał opodatkowaniu. Gdy jednak zdecydujemy się na hojny gest, możliwe, że nie uda się nam uciec od podatku od pierścionka.
Kiedy i ile?
Jeśli mężczyzna chcący uklęknąć przed swoją wybranką podąża za starymi porzekadłami, ofiarowany pierścionek musi mieć wartość minimum trzech jego pensji. Jeśli więc weźmiemy pod lupę minimalną krajową (3,6 tys. zł brutto), to cena pierścionka zaręczynowego wynosiłaby 10,8 tys. zł.
Oczywiście jest to kwota bardzo wygórowana, a podatek od pierścionka zaręczynowego zaczyna się od znacznie niższego pułapu. Aby zapłacić taki podatek, wartość pierścionka powinna wynosić minimum 5308 zł.
Wówczas, zgodnie z prawem dotyczącym darowizny, należy opłacić podatek w wysokości 12 proc. podarku. W tym przypadku mówimy o kwocie 636,96 zł.
Kto opłaca ten podatek? Prawo darowizny wyjaśnia
Aby zrozumieć, na czym polega podatek od pierścionka zaręczynowego należy sięgnąć do prawa dotyczącego darowizny.
Zgodnie z tym prawem, niezależnie od tego, że osoba, której się oświadczamy, w przyszłości będzie współmałżonkiem, na tę chwilę jest osobą obcą — nie należy do rodziny, ani nie jest spokrewniona. Należy więc do III grupy podatkowej. Oznacza to, że musi odprowadzić podatek od darowizny, która ma wartość lub przekracza 5308 zł.
Choć sytuacja, w której możemy powiedzieć „tak” z pewnością jest chwilą magiczną, tak szybko na ustach przyjmującej pierścionek może zniknąć uśmiech. Powodem tego jest zobowiązanie do opłacenia podatku od darowizny, bo zgodnie z polskim prawem, to właśnie ona jest zobowiązana do wyrównania należności.
Dokumentację opisującą otrzymany prezent oraz opłatę należy złożyć do urzędu skarbowego maksymalnie w ciągu 6 miesięcy od otrzymania darowizny. Konieczny przy tym jest formularz SD-Z2.
Tańszy pierścionek nie oznacza nieodprowadzania podatku
Należy zwrócić uwagę, że ofiarując błyskotkę drugiej osobie, nawet jeśli pierścionek ma niewielką wartość, możemy tę osobę narazić na konieczność opłacenia podatku.
Dlaczego? Ponieważ gdy wartości wszystkich przyjętych darowizn od osób niespokrewnionych przekroczy 5308 zł, pojawi się konieczność odprowadzania podatku od darowizny.
Czy jest to konieczne?
Tak naprawdę podatek od pierścionka zaręczynowego musi być odprowadzony wtedy, kiedy kurczowo trzymamy się prawa.
Prawnicy i znawcy prawa podatkowego w rozmowie z Gazeta.pl zgodnie twierdzą, że nie istnieje sytuacja, w której urząd skarbowy musiałby zwrócić się do osoby, która otrzymała pierścionek. Nawet w skarbówce nie ma osób, które śledziłyby każdy ruch, każdego człowieka w 37,75 mln państwie.
Mimo to warto wiedzieć, że takie prawo istnieje. Dlatego, jeśli kiedykolwiek pojawiłaby się konieczność zapłacenia takiego podatku, należy pamiętać, że prawnie istnieją ku temu zasady.
Żródło: onet.pl
