Zapewnianie bezpieczeństwa granic w XXI w., które już od dawna w debatach specjalistycznych uważane było za jedno z najbardziej skomplikowanych wyzwań dla państw, w szerszym oglądzie polskiej debaty społeczno-politycznej jest znacząco zmitologizowane oraz pełne stereotypów. Dobitnie oddaje to obecna dyskusja i wszelkie zawirowania występujące wokół wywołanej przez Białoruś presji migracyjnej wobec Polski, ale też Litwy i Łotwy. Tym samym, jak widać cały czas należy ukazywać szersze ujęcie kwestii bezpieczeństwa granic, a także realnego wymiaru działań hybrydowych, które mogą być stosowane wobec nich lub jedynie wykorzystując sytuację na granicach – pisze dr Jacek Raubo, komentując działania prowadzone przez Białoruś wobec Polski.
Dyskusja o bezpieczeństwie granicy z Białorusią pokazuje najlepiej jak wiele niebezpiecznych mitów i stereotypów funkcjonuje wokół tej, co by nie mówić, kluczowej problematyki. Ich pojawianie się w przestrzeni polskiej debaty społeczno-politycznej w takim nasyceniu stanowi ważny sygnał dla Białorusi, ale przede wszystkim Rosji. Świadczący o tym, że właśnie w tym miejscu można mówić o wrażliwości systemu od strony społeczno-medialnej i politycznej, a więc istnieje naturalna możliwość użytkowania tego rodzaju tematów we własnych działaniach informacyjnych. Dotyczy to oczywiście obecnej sytuacji kryzysowej, ale przede wszystkim kolejnych podobnych rozgrywek, które mogą być planowane w przyszłości. Należy bowiem z całą stanowczością powtarzać, że w żadnym razie nie możemy patrzeć na obecne wydarzenia (Polska, Litwa, Łotwa – Białoruś) w oderwaniu od całej konstrukcji architektury bezpieczeństwa w naszym regionie. Stąd też mowa raczej o procesach niż pojedynczych wydarzeniach. Dowodem na to jest fakt, że – jak wykazał dziennikarz Tadeusz Giczan – podobne działania strona białoruska prowadziła już dekadę temu, aby wymusić na Unii Europejskiej przekazanie pieniędzy dla własnych służb granicznych.
