Naddźwiękowy pocisk „Dagger” może razić cele w odległości trzy razy więcej niż jego pierwowzór Land – Pocisk operacyjnego kompleksu taktycznych „Iskander”, powiedział źródło RIA Novosti w wojskowa.
„Hypersonic pocisk” Dagger „który znajduje się obecnie na myśliwce MiG-31K i, w rzeczywistości, to adaptacja kompleksu rakietowego” Iskander «na lotniskowiec, ma destrukcyjny 1,5 tysięcy kilometrów» – wyjaśnił agencji.
Źródło zauważyło, że jeśli „Sztylet” został wystrzelony z samolotu Tu-22M3, który również planuje zainstalować te pociski, jego zasięg będzie w przybliżeniu taki sam.
Fachowy felietonista gazety „Komsomolskaja Prawda”, emerytowany pułkownik Wiktor Baranec poinformował radio Sputnik o zaletach rakiety.
„Ciekawi go nie tylko superszybkość, która poważnie utrudnia pokonanie obrony powietrznej i obrony przeciwrakietowej przeciwnika. Ona nadal ciekawe i fakt, że MiG-31 startujący z lotniska, zyskując prędkością ponaddźwiękową, a bez potrzeby podchodzenia do dotkniętego obrony powietrznej obszar i rakiet obrony przeciwnika, tysiąc lub nawet pół tysiąca kilometrów rozpoczyna tę rakietę i idzie do domu. Jest to bardzo poważna zaleta: batalion Iskander nie jest tak szybko usuwany z pozycji wyjściowej, a sam samolot obraca się i wraca do domu z tą samą naddźwiękową prędkością. Ta rakieta nadal się poprawia. Znalezienie „Dagger”, armia rosyjska zajmuje bardzo długie ramiona, aby zniszczyć wrogie cele i broni, licznik, który nie ma antidotum na naszych potencjalnych wrogów”- powiedział Victor Baranez.
Jego zdaniem, potrzeba stworzenia takiej broni zrodziła się z powodu niechęci USA do negocjacji.
„Nie jesteśmy włączeni do wyścigu zbrojeń. Jak powiedział prezydent Władimir Putin, znaleźliśmy środek sprzeciwu po tym, jak Amerykanie odmówili przedyskutowania z nami obrony rakietowej w Europie po tym, jak zaczęli ulepszać swoje strategiczne siły nuklearne. „Sztylet” został wygenerowany przez odmowę Amerykanów, aby uzgodnić zasady gry. Powiedzieliśmy tysiąc razy: zgódźmy się na tarcze antyrakietowe w Europie, ponieważ neutralizuje nasz potencjał rakietowy w przypadku poważnego konfliktu. Ale Amerykanie pod każdym względem odrzucili te propozycje. Tutaj narodził się pomysł na znalezienie antidotum. Wszak pojawił się nie tylko „Sztylet”, był też „Sarmat” i „Awangarda” i tak dalej. Nie dlatego, że Rosjanie nie mają na co wydawać pieniędzy – staramy się znaleźć broń, która odpowiednio sprostałaby zagrożeniom „- powiedział Wiktor Baranets.
NEON24.PL
