Jak już wcześniej informowaliśmy niestety nie udało się zachować polskiego okrętu podwodnego ORP Kondor. Obecnie jego ostatnie fragmenty cięte są na złom na placu stoczniowym przy Kanale Kaszubskim w Gdańsku.
Stępkę pod ten okręt podwodny położono 3 marca 1964 roku, wodowano go 16 lipca 1964 roku, a norweską banderę wojenną podniesiono na nim 1 października 1964 roku. Otrzymał on nazwę Kunna (S 319). W połowie swojego cyklu życia (MLU) okręt przeszedł gruntową modernizację, która zakończyła się w grudniu 1991 roku. W 2002 roku rząd Norwegii bezpłatnie przekazał Polsce pięć okrętów podwodnych typu Kobben (w tym jeden nie nadający się do dalszej służby). Wśród nich był właśnie okręt Kunna.
Polską banderę wojenną podniesiono na nim 20 października 2004 roku w norweskim Bergen i otrzymał on wtedy numer taktyczny 297. Już z polską załogą po raz pierwszy wszedł do Gdyni 19 listopada 2004 roku. W porcie wojennym 27 listopada tamtego roku otrzymał on nazwę ORP Kondor. Jego, tym razem polską, matką chrzestną została Danuta Hűbner, komisarz UE ds. polityki regionalnej.
ORP Kondor (297) był najstarszym z 4 polskich operacyjnych Kobbenów. Był intensywnie eksploatowany pod biało-czerwoną banderą, ale ze względu na swój wiek został wycofany jako pierwszy. Ta uroczystość miała miejsce 20 grudnia 2017 roku, po ponad 13 latach służby w Marynarce Wojennej RP.
Okręt po pozbawieniu baterii akumulatorowych i zapasów uzbrojenia został przekazany do Agencji Mienia Wojskowego. Agencja wystawiła go cztery razy na sprzedaż. Ostatni przetarg nr 15/OS/2022 z 1 września 2022 roku okazał się skuteczny i w październiku 2022 roku okręt trafił w prywatne ręce. Nabył go Andrzej Syldatk, właściciel firmy SAB w Garczegorze i równocześnie prezes tamtejszego Klubu Sportowego Anioły. Nie był to jego pierwszy zakup militarny. Już wiele lat temu na stacji paliwowej w Garczegorze wystawiał on swoje samoloty MiG-23, MiG-21 i An-2.
14 kwietnia 2023 roku wynajęte holowniki miały ORP Kondor z portu wojennego w Gdyni do portu Gdańsk-Górki Zachodnie. Jednakże po południu zmieniła się pogoda na Zatoce Gdańskiej (spore zamglenie) co uniemożliwiło wyjście zespołu holowniczego z Gdyni. W związku z tym chwilowo ORP Kondor stanął w centrum Gdyni i stał się dużą atrakcją turystyczną. W weekend spore grupy spacerowiczów przyglądały się mu z zaciekawieniem. Operację przeholowania do Gdańska przeprowadzono pomyślnie 20 kwietnia 2023 roku.
W międzyczasie nowy właściciel rozpoczął poszukiwania docelowego właściciela okrętu i docelowej jego roli. W grę wchodziło zrobienie z niego okrętu-muzeum w Ustce lub w Kołobrzegu. Prowadzone były rozmowy na temat jego eksportu. Niestety z tych i innych opcji nic nie wyszło. Bezczynny postój okrętu kosztował właściciela około 20 tys. zł miesięcznie.
9 lutego 2024 roku okręt został ponownie przeholowany tym razem na Wyspę Ostrów do nabrzeża przy Martwej Wiśle. Tam dalej oczekiwał na swój los. Ze względu na powiększające się łączne koszty wynajmu nabrzeża właściciel zdecydował o jego zezłomowaniu. Na początek odcięto w całości kiosk okrętu. Następnie 29 maja 2024 roku został kolejny raz przeholowany. Tym razem zaledwie o kilkaset metrów do nabrzeża Wyspy Ostrów od strony Kanału Kaszubskiego.
Przy nabrzeżu trwały intensywne prace do czasu, aż można było je jeszcze prowadzić w takiej pozycji. Wreszcie nastał czas gdy resztki kadłuba 7 sierpnia 2024 roku zostały za pomocą żurawia pływającego Maja wyciągnięte z wody i ustawione na placu stoczniowym. Tam obecnie prowadzone jest palenie ostatnich fragmentów okrętu.
Bliźniaczy okręt podwodny ORP Sokół (294) został kilka lat temu przekazany bezpłatnie do Muzeum Marynarki Wojennej w Gdyni i po pracach adaptacyjnych na okręt-muzeum przetransportowano go do siedziby muzeum przy Bulwarze Nadmorskim. Dwa kolejne czyli ORP Sęp (295) i ORP Bielik (296) pod koniec 2023 roku zostały przekazane do Agencji Mienia Wojskowego i oczekują na wystawienie na przetarg w trzecim kwartale tego roku. Bliźniaczy norweski Kobben, który nie był używany operacyjnie (S 318) został wystawiony na ląd, w Gdyni przed budynkami Akademii Marynarki Wojennej.
Źródło: defence24.pl
