„Teraz nawet sekretarz NATO nie ukrywa, po co bombardowano Jugosławię”

Sekretarz generalny NATO Jens Stoltenberg na spotkaniu ze studentami w Belgradzie przyznał, że bombardowania Jugosławii w 1999 roku miały na celu ochronę ludności cywilnej i obalenie prezydenta kraju Slobodana Miloševića.

Starszy pracownik naukowy Centrum Badań Współczesnego Kryzysu Bałkańskiego Irina Rudniewa w wywiadzie podkreśliła, że nie jest to pierwsza próba usprawiedliwienia bombardowań Jugosławii. Zmieniają się jedynie sformułowania.

Takie usprawiedliwienia, dość niedorzeczne, padają każdego roku po bombardowaniach. Za każdym razem podejmowane są próby przekonania Serbów, że wszystko to było dla ich dobra. Najpierw stosowano sformułowanie „katastrofa humanitarna”, następnie zaczęto mówić, że wszystko to było robione w imię ratowania Albańczyków. Obecnie już faktycznie podawana jest ta wersja, która zarysowywała się realnie w trakcie bombardowań — odnośnie tego, że Stany Zjednoczone i ich sojusznicy po prostu postanowili usunąć Miloševića za pomocą siły. Obecnie sekretarz generalny NATO właściwie nawet tego nie ukrywa — powiedziała Irina Rudniewa.

Skutki wojny sprzed 19 lat są do dziś bardzo dobrze widoczne w stolicy Serbii, a historia nalotów, które pochłonęły ok. 4000 ofiar cywilnych i doprowadziły do oderwania się ważnej części kraju, jest żywa w pamięci mieszkańców.

W 1999 roku konfrontacja zbrojna albańskich separatystów z Armii Wyzwolenia Kosowa i serbskiej policji doprowadziła do bombardowań Jugosławii (która składa się wówczas z Serbii i Czarnogóry) przez siły NATO. W marcu 2004 roku kosowscy Albańczycy urządzili pogromy, które doprowadziły do masowego wysiedlenia Serbów z kraju i zniszczenia licznych pomników ich historii i kultury. Struktury kosowsko-albańskie w Prisztinie 17 lutego 2008 roku w trybie jednostronnym proklamowały niepodległość. Proklamowanej w trybie jednostronnym republiki nie uznają Serbia, Rosja, Chiny, Izrael, Iran, Hiszpania oraz inne państwa.