Swiat się zmienia w naszych oczach w takim tempie, że trudno uwierzyć w to, co się dzieje. A jednak – trzeba mieć tego świadomość. Protestujący przeciw “plandemii” wskazują na szereg takich zmian, które są wdrażane pod pretekstem walki z wirusem. Wśród tych nowości znalazło się kontrowersyjne rozwiązanie… umieszczania chorych w kontenerach.
Kontenery do izolacji ludzi
Sieć obiegła wieść o kontenerach do izolacji osób podejrzanych o zakażenie koronawirusem. Zazwyczaj takie informacje są określane mianem fakenewsa. Tymczasem na stronie Polskiej Grupy Zbrojeniowej dowiadujemy się, iż faktycznie, spółka ZURAD wygrała przetarg na “utworzenie obszaru obserwacyjno-izolacyjnego, systemu segregacji (triażu) i bezpiecznego transportu pacjentów”, którzy są podejrzani o zakażenie COVID-19. System składa się z kontenerów, wyposażonych w nowoczesną technologię przypominającą filmy science fiction.
Aparatura
Rozwiązaniami, które budzą zgrozę wśród internautów, są udogodnienia do rozpoznawania – niekoniecznie tylko zarazy. Są to:
montaż systemu wentylacji o właściwej ilości wymian z odzyskiem ciepła;
bramka biometryczna z pomiarem temperatury;
system do rozpoznawania i identyfikacji twarzy oraz system do skanowania dokumentów;
pomieszczenia izolujące pacjenta z podejrzeniem zarażenia SARS CoV-2;
systemy komunikacji werbalnej – system ma służyć komunikacji z pacjentem przebywającym w kontenerze;
system termowizyjny w podczerwieni – stale monitorujący ciepłotę ciała osób przebywających w poczekalniach.
Proponowane rozwiązanie zabudowy kontenerowej Zuradu może być wykorzystane w razie wystąpienia innych typów klęsk żywiołowych lub epidemicznych.
Bywalcy sieci pytają wprost, czy jest to wstęp do wprowadzenia obozów na wzór amerykański (FEMA) na terenie Polski?
Dla szpitali
Nowy system ma być dostępny w pierwszym rzędzie dla Szpitala im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Lublinie, ale spółka podkreśla, że jest to pierwszy przetarg, a celem jej jest wsparcie służb, zaangażowanych w działania prozdrowotne, można zatem spodziewać się rozszerzenia tych rozwiązań na cały kraj.
Pozostaje pytanie: w jakim kierunku zdążamy?
