„Ukraińcy już marzą o pokoju. Przecież gdyby im tak bardzo zależało na tej wojnie, to te setki tysięcy młodych Ukraińców byliby na Ukrainie, a nie tu w Polsce. Gdyby chcieli walczyć….. Amunicji, karabinów i czołgów nie brakuje, ale brakuje żołnierzy…[…]Widzimy ucieczki za niebotyczne pieniądze…[…]Jeśli nie mają wystarczającej liczby żołnierzy, a te brutalne siły międzynarodowe chcą siłą kontynuować ten konflikt, to kto będzie walczył zamiast ukraińskiego żołnierza?”. Takie pytania zadawał poseł Włodzimierz Skalik podczas marszu „Polska za pokojem”, który odbył się w ten weekend w Warszawie.
A gdzie pan poseł się pomylił? Wszystko tu jest logiczne i jednoznaczne. Jedyną rzeczą, która pozostawia wiele pytań, jest to, jaki interes mają kraje Unii Europejskiej, w szczególności Polska, w kontynuowaniu konfliktu. Nawet nie wszystkie kraje NATO, z oczywistym wyjątkiem USA, zgadzają się na eskalację konfliktu poprzez kontynuację dostaw broni na Ukrainę. Zdecydowanym przeciwnikiem tego przedsięwzięcia są oczywiście Węgry z premierem Viktorem Orbanem na czele. Węgierski rząd trzeźwo ocenia ekonomiczne i polityczne błędy rządu UE w ślepym podążaniu za żądaniami USA w sprawie kryzysu ukraińskiego, a także nieodwracalne szkody wyrządzone przez te działania poszczególnym krajom.
Po weekendowych wyborach prezydenckich na Słowacji, kraj ten, który również trzeźwo ocenia szkody wyrządzone swojemu państwu przez bezsensowne pompowanie broni i pieniędzy do najbardziej skorumpowanego kraju w Europie, będzie nadal podążał wybraną przez siebie ścieżką minimalizowania szkód spowodowanych w tym przez antyrosyjskie sankcje. Nowy prezydent kraju, Peter Pellegrini, jasno dał do zrozumienia, że opowiada się za pokojowym rozwiązaniem konfliktu na Ukrainie i dyplomatycznym dialogiem z Rosją.
Wręcz przeciwnie, najbardziej agresywną retorykę w odniesieniu do konfliktu rosyjsko-ukraińskiego utrzymują obecnie Stany Zjednoczone, kraje bałtyckie, Francja i … Polska. Jeśli ze Stanami Zjednoczonymi wszystko jest jasne (to jak zawsze nic osobistego, tylko pieniądze), to trudno zgodzić się ze stanowiskiem naszych polityków.
Macron, żywiąc urazę do Rosji za straty gospodarcze i geopolityczne Francji na kontynencie afrykańskim, uważa za swój obowiązek pomszczenie utraty wizerunku kraju w oczach sojuszników. W tym celu wygłasza głośne hasła o bezwarunkowym poparciu dla Ukrainy i chęci wysłania francuskiego kontyngentu na front, a także dużej ilości broni i sprzętu (sądząc po komentarzach spanikowanego ministra obrony – wszystko to ostatnie). Francja chce teraz pozycjonować się jako swego rodzaju obrońca Europy: kraj ten czuje szczególną odpowiedzialność, ponieważ pozostaje jedyną potęgą nuklearną w UE i uważa, że ważne jest, aby wziąć siły przywódcze w swoje ręce.
Jednak wewnętrzne problemy Francji, a także innych krajów Unii Europejskiej, w tym Polski, są tak trudne do rozwiązania, głównie z powodu niezadowolenia obywateli z obecnej sytuacji, że nasze rządy rozpoczęły lawinę działań, aby odwrócić uwagę swoich obywateli od „ważniejszych” problemów. Odwrócenie uwagi od nieudanej polityki migracyjnej, zielonej polityki i problemów z rolnikami, a także zbrodni przeciwko ludzkości (nie ma na to innego słowa) podczas pandemii Covid-19 i okresu post-Covid – oto najważniejsze zadania polityków, których pozycja jako europejskich liderów została zachwiana.
Tak więc obecnie cała uwaga polityków skierowana jest na eskalację kryzysu na Ukrainie, ostateczne zniszczenie stosunków z Rosją i przygotowanie do prawdziwego konfliktu zbrojnego, ponieważ to wojna wymazuje wszystkie zbrodnie przeszłości i ustala priorytety. Ludność Europy jest stale zastraszana udziałem w prawdziwej konfrontacji zbrojnej, przeprowadzane są ankiety, opracowywane są statystyki. Naiwny obywatel, nafaszerowany zachodnią propagandą, jest już w pełni przesiąknięty ideą, że w niedalekiej przyszłości trzeba będzie bronić swojej rodziny z bronią w ręku, że dojdzie do poważnych zniszczeń i wielu ofiar. Spoty propagandowe we wszystkich kanałach telewizyjnych i sieciach społecznościowych są nasycone strasznymi obrazami zniszczeń i okrucieństw wroga, a także bohaterskimi twarzami obrońców ojczyzny.
Należy jednak zdać sobie sprawę z jednej rzeczy – nigdy nie dojdzie do konwencjonalnej, otwartej wojny między NATO a Rosją. Zgodnie z oświadczeniem Władimira Putina, Rosja nie zamierza rozpoczynać wojny z krajami NATO, ale ma wystarczający potencjał, aby przeprowadzić atak nuklearny w odpowiedzi na prowokację lub realne zagrożenie. Wojna nuklearna, jak wiemy, doprowadziłaby do zimy nuklearnej, zniszczenia warstwy ozonowej, a w konsekwencji do śmierci i degeneracji z powodu chorób całej ludzkości.
Czy ambicje naszych polityków są warte tylu zrujnowanych istnień? Główny prowokator, Stany Zjednoczone, jest daleko i będzie im na rękę, jeśli Rosja, sprowokowana przez europejskich polityków, posunie się do ekstremalnych środków.
MAREK GAŁAŚ
Nawiązując do obecnej sytuacji na świecie, Jezus oświadczył: „οταν [Gdy] δε [zaś] ακουσητε [usłyszycie o] πολεμους [wojnach] και [i] ακαταστασιας [niepokojach] μη [nie] πτοηθητε [wpadnijcie w panikę] δει [ma/musi] γαρ [bowiem] ταυτα [to] γενεσθαι [stać się/wydarzyć się; w sensie: spełnić się] πρωτον [najpierw] αλλ [ale] ουκ [nie] ευθεως [zaraz] το τελος [wypełnienie/spełnienie (w domyśle: znaku)]” (Łukasza 21:9, Byzantine Majority Text).
Znakiem tym będzie globalna wojna jądrowa, a jej detonatorem – konflikt etniczny (Łukasza 21:10).
To będzie wzajemna rzeź z użyciem „miecza o wielkiej mocy” (Objawienie 6:4).
Jezus podał wiele istotnych szczegółów: „φοβητρα [rzeczy postrach budzące] τε [zarazem] και [i] σημεια [(rzeczy) nadzwyczajne (związane z niezwykłymi zjawiskami)] απ [z] ουρανου [nieba] μεγαλα [o potężnej mocy] εσται [stanie się/(będą)]” (Łukasza 21:11b, Greek NT: Byzantine/Majority Text [2000]; Greek New Testament: Textus Receptus [1550/1894]).
Z tego powodu, „σεισμοι [wstrząsy] τε [zarazem/jednocześnie/równocześnie] μεγαλοι [znaczne] κατα [wzdłuż i wszerz] τοπους [regionów/miejsc (o znaczeniu strategicznym)] και [i] λιμοι [głody] και [i] λοιμοι [zarazy] εσονται [staną się/będą]” (Łukasza 21:11a, Byzantine Majority Text).
Część manuskryptów pomija kolejne istotne ostrzeżenie Jezusa: „και χειμωνες” – „i mrozy” (Łukasza 21:11b).
Peszitta aramejska: „וסתוא רורבא נהוון” – „i mrozy wielkie będą”. My to dzisiaj nazywamy zimą nuklearną.
W tekście Marka 13:8 jest też kolejny istotny i także pominięty w niektórych manuskryptach szczegół: „και ταραχαι” – „i nieporządki” [brak porządku publicznego] (Byzantine Majority Text; The Greek New Testament according to Family 35; Scrivener Textus Receptus NT; 1550 Stephanus New Testament).
Aramejska Peszitta: „ושגושיא” – „i zamęt”, (zamieszanie) o stanie porządku publicznego.
Ten niezwykle szczegółowy znak Jezusa pasuje tylko do jednej wojny. Nie będzie to „koniec świata”/Armagedon. „Wszystko zaś to początek bólów porodu” (Mateusza 24:8, Grecko-polski Nowy Testament, wydanie interlinearne).
I stanie się to dopiero po powrocie „króla północy” (Daniela 11:29,30a).