Skalę postkolonialnego wyzysku najlepiej widać na przykładzie transgranicznego przepływu zysków i kapitału.
Zgodnie z informacjami opublikowanymi przez posła Sylwestra Chruszcza z sejmowej komisji d/s UE – od czasu wstąpienia Polski do Unii Europejskiej, niemieckie firmy z tytułu realizacji kontraktów na realizację projektów infrastrukturalnych w Polsce zgarnęły ok. 20 mld euro. Polskie firmy działające na terytorium Niemiec zyskały w ten sposób zaledwie 0,2 mld euro. Stosunek 1 do 100.
W kontekście powyższego warto przypomnieć, że skala problemu transferu kapitału z Polski została nie dawno dostrzeżona przez Najwyższą Izbę Kontroli. Przypomnijmy, że NIK opublikowała raport, z którego wynika, że nadzorowane przez Ministerstwo Finansów urzędy skarbowe zupełnie nie radzą sobie z transferowaniem gigantycznych dochodów przez zagraniczne podmioty poza polski system podatkowy. Osiągane w Polsce dochody są najczęściej transferowane do tzw. rajów podatkowych (Luksemburg, Cypr, Bahamy). Powyższe nie powinno nas jednak dziwić. NIK ustaliła, że urzędy kontroli skarbowej i urzędy skarbowe – zamiast skupić się na podmiotach z udziałem kapitału zagranicznego – koncentrowały się, zgodnie z zaleceniami Ministra Finansów, na łupieniu i gnębieniu kontrolami małych przedsiębiorców z polskim kapitałem. Duże zagraniczne spółki i koncerny mogły w tym czasie spokojnie transferować dochody poza granice Polski.
Efekty takiego stanu rzeczy są zatrważające. Zgodnie z oficjalnymi statystykami NBP w latach 2005 – 2014 z naszego kraju wypłynęła bezpowrotnie równowartość 540 mld zł!
NIEWYGODNE.INFO.PL
